Sint Petersburg - Gouden Ring - Moskou
1 juli
De KLM brengt ons naar Sint Petersburg. Op de luchthaven worden we verwelkomd door een trombonespeler, die het Wilhelmus speelt. Een fooi wil hij niet hebben. We schuifelen de stad in, want het is erg druk. Ons hotel heet Deson-Ladoga en ziet er prima uit. We eten in minder dan een uur. Er wordt namelijk direcgt afgeruimd als je wat op hebt en de volgende gang staat dan al klaar. Tempo! Bier kost 3 euro, wijn 5 euro en wodka 1,60. Als we pinnen krijgen we 25 briefjes van 100 roebel en wisselen kunnen we bijna nergens: kleingeld is schaars. In de hotelkamer draait de warme kraan rechts open en de koude kraan links.2 juli
Het is de tijd van de 'witte nachten': pas na 12 uur gaat de zon onder en om half drie is het al weer licht. We maken een trip met de bus langs de Hermitage, standbeelden van tsaren, we rijden naar de Petrus en Paulusvesting met de kathedraal waar bijna alle tsaren liggen begraven, de gevangenis en de prachtige kerk van de Opstanding. Het is druk, druk, druk en overal is men aan het werk want Sint Petersburg wil volgend jaar het 300-jarig bestaan groots vieren. In de Petrus en Paulusvesting staat een bijzonder standbeeld van tsaar Peter de Grote, gemaakt door een vijand van hem. Het heeft een klein hoofd (weinig verstand, want hij richtte Rusland ten onder), lange knokige vingers (waar veel mee binnen werd gehaald, vooral geld) en grote voeten (hij zwierf de hele wereld over en leefde op grote voet). Na de lunch in een soort Mac Donalds - waar het vreselijk druk is en maar één WC is voor mannen en vrouwen gezamenlijk - rijden we naar Petrodvorets, de Petershof: het zomerpaleis van Peter de Grote. Veel fonteinen met bladgouden beelden op terrassen die je afdaalt, waarna je via een lange laan zo naar de Oostzee kunt lopen. Wel heel mooi allemaal, maar 20 dollar p.p. vinden we prijzig.
3 juli
Via de kruiser Aurora, die een rol speelde bij de revolutie van 1918, gaat het naar de Hermitage. Een ellenlange rij doet ons de moed in de schoenen zinken, maar onze gids heeft een afspraakje en wij mogen eerder naar binnen. Uren vermaken we ons in dit schitterende museum. Er zijn kunstschattgen van goud, zilver en edelstenen. Prachtige parketvloeren en schitterend bewerkte plafonds. In één van de zalen weerspiegelt de vloer in het plafond; het zegel van de tsaren evenwel is alleen op het plafond want daar mochten gewone stervelingen natuurlijk niet op lopen. Iemand heeft eens uitgerekend, dat als je 1 minuut naar ieder kunstwerk kijkt, je 19 jaar nodig hebt om alles te bekijken. We moeten dus nog eens terug, want die ene morgen hier zie je nog weinig. Na het middageten in het museum, gaat onze groep een boottocht maken, terwijl wij de Metro bekijken. Voor 20 cent kun je met de Metro door heel Sint Petersburg rijden. Je moet eerst wel 60 meter via roltrappen naar beneden. Elk station is versierd met fresco's of een standbeeld. Tenslotte gaan we naar ons hotel, waar blijkt dat de rest van de groep niets heeft gezien op de boottocht door de regen. Dat is trouwens wel opletten hier op de trottoirs. Enorme regenpijpen komen op de stoep uit en braken een waterval aan regenwater naar buiten. 's Avond genieten we nog van een folkloreavond met zang, dans en acrobatiek. Fantastisch!
4 juli
Ons reisdoel voor vandaag is Novgorod. Een oude handelsstad met 12 kerken op een kluitje bijelkaar. Een kerk was een goede investering voor de koopman: je kon achterin je klantenkring spreken en ook met het oog op de eeuwigheid was een kerk bouwen nooit weg. Het kremlin hier is een echt fort met muren en wachttorens. Hier is ook de nooiste kerk. Een millennium monument uit 1879 (toen bestond Novgorod 1000 jaar) beeldt het ontstaan van Rusland uit. Dan gat de reis verder in een bus waar de temperatuur steeds verder oploopt. Na uren pas een stop. De WC hoeven we niet te zoeken, die ruik je al van ver af. Om half acht komen we aan in motel Twer. Hier geen bad, verroeste leidingen, slechte bedden en kleine handdoeken. Maar wel prima eten.
5 juli
De componist Tsjaikovski woonde in Klin, waar zijn huis nu als museum is ingericht. Foto's maken of filmen is verboden en een echte Russische matroesjka houdt streng toezicht. En pantoffels aan, anders beschadigt de vloer! Na Klin rijdt de bus vier uren achterelkaar door zonder te stoppen. Een wonder dat er geen sanitaire ongelukjes gebeuren. Tussen Klin en Rostov wordt de weg smaller. Het is heuvelig hier en overal staan verwaarloosde en verzakte houten woningen. Het lijkt wel alsof er nergens een huis recht staat. Om half zes brengen we een bezoek aan het kremlin van Rostov. Prachtige koepels, kerken, mozaieken enz. Hoewel het al (te) laat was, komt er speciaal voor ons toch nog een gids. We eten pas om 9 uur. Voordat we gaan slapen maken we nog een kleine wandeling langs de Wolga. Enkele mensen zijn aan het zwemmen.
6 juli
Ons hotel is in communistische stijl gebouwd:pompeus, rechte hoeken. Het personeel is ook nog uit die tijd. Op elke etage is een etagejuffrouw, die aangestuurd wordt door de receptionist, die verder overigens niets mag doen. Bij het eten gaat het net zo. Eén persoon regelt de hele zaak en commandeert, maar doet zelf niets. Jaroslavl is een oude stad van 600.000 inwoners. Met de gids bekijken we het centrum: kerken, resten van een klooster, de klokkentoren en Mascha. Mascha is een enorme beer en het symbool van de stad. Ze wordt in een kooi vastgehouden voor de toeristen. Kostroma is de volgende stad. Ook hier weer een kremlin met prachtige fresco's en iconostases in de kerken. Een close harmony koor van 4 mannen en een vrouwenkoor van 4 vrouwen laten hopen wat ze kunnen. Vooral de mannen zijn indrukwekkend. Dus kopen we een cd. Dan barst een enorm onweer los. Net op tijd zijn we in de bus. Het regent zo hard, dat de auto's tot boven de wielen in het water rijden. Snel klaart het echter weer op en is het weer 30 graden. Onderweg in een restaurantje allemaal giechelende tienermeisjes, die het buitengewoon interessant vinden een buitenlander in het Engels te woord te staan. Ik moet aanwijzen wat ik wil hebben, dan gaat ze mee naar de kassa en daarna wordt het gewenste artikel gepakt. De WC hier geeft toegang tot een ruimte met een urinoir en een WC-pot tegelijk. Twee mensen tegelijk kunnen dus hun behoefte doen, maar wie doet zoiets nu? In de avond arriveren we in Suzdal in een toeristenhotel. Het heeft een enorme receptie, is niet schoon en verwaarloosd. D etagejuffrouw zegt niets en kijkt alleen maar erg bars. Het eten gaat, maar plotseling worden we onthaald op livemuziek, zo hard dat horen en zien je vergaat.
7 juli
Suzdal is een museumstad. Indrukwekkend wat hier allemaal staat aan kerken en kloosters. Ook is er een openluchtmuseum, waar houten woningen en kerken staan. Apart is, dat er een zomer- en een winterkerk is. Die laatste is altijd kleiner, want die is makkelijker warm te houden als het 35 graden vriest. Grote temperatuurverschillen zijn er de oorzaak van, dat de fresco's afbrokkelen. Eén kerk is in 5 maanden geschilderd, maar de restauratie duurde 20 jaar. Lopend over de markt met een heel lang winkelcentrum en kraampjes waar alles véél goedkoper is dan in Sint Petersburg, komen we in het kremlin, waar dikke muren omheen staan. In het paleis van de aartsbisschop (metropoliet heet hij hier) staan prachtige keramiekkachels, gemaakt in Yaroslavl onder Hollandse invloed. Een beiaardier geeft een concert, waarna we verder rijden naar Wladimir. Daar kunnen we geld pinnen. De geldautomaat kreunt en steunt als hij 50 briefjes van 50 roebel in één keer door de gleuf naar buiten perst. En we kopen een fles wodka voor 45 roebel. Water is hier duurder. Natuurlijk is er een prachtige kerk te bekijken en een Gouden Poort. In de kerk veel verguld koper. We eten deze avond in een klooster in een mooie stijlvolle zaal met goede bediening. Als we terug zijn in ons hotel is het nog zo warm dat we de gordijnen open laten. Oppassen met die gordijnen trouwens; ze hangen aan paperclips!
